Σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του ΑΒΤ (American Backgammon Tour), η πρωτοεμφανιζόμενη Αναστασία (Νάνσυ ή Νατάσα) Σαββίδου, καθοδηγούμενη από τον πολύπειρο Κώστα Μητρέλη, θριάμβευσε στο New York Doubles, που διεξήχθη στα πλαίσια του 7th New York Metropolitan Backgammon Open, αφήνοντας την παγκόσμια κοινότητα του αθλήματος με ανοιχτό το στόμα! Ακολουθούν αποσπάσματα από την περιγραφή που μας έκανε ο Κώστας όταν επέστρεψε:

«[...] Προσπάθησα να πείσω τη Νατάσα να παίξει στο beginners, αλλά μου είπε πως της αρκoύσε που θα παίζαμε στο διπλό μαζί. Έτσι, μετά από ένα μικρό μάθημα σχετικά με το ρολόι, αποφασίσαμε να παίξει εκείνη όλο το τουρνουά, για να το ζήσει πραγματικά και να το ευχαριστηθεί, εκτός αν βρισκόμασταν σε πίεση χρόνου σε κάποιο dmp. Όπως μου είπαν μετά τα ματς αντίπαλοι και θεατές, είχα ένα πραγματικά χρυσό όπλο!

»Το 32άρι ταμπλό γέμισε, και στον πρώτο γύρο αποκλείσαμε σε ένα σκληρό dmp έχοντας πάρει διπλό το Crawford, τους Cohen και Munitz, ο οποίος είναι ένας πολύ ισχυρός και επιτυχημένος παίκτης! Στον δεύτερο γύρο κάναμε περίπατο με δύο διπλά αστραπή επί των Kennis και Regan. Στον προημιτελικό [...] βρέθηκε απέναντί μας ο πολύπειρος Ed Bennett και η Locket. Προπορευόμενοι 5-4 στα 7, δεχθήκαμε τον κύβο σε κούρσα, αλλά η χρυσή νικήτρια με δύο κολλητές εξάρες τούς άφησε αγάλματα!

»Στον ημιτελικό μάς περίμεναν ο  ισχυρότατος παίκτης της γενιάς των τριαντάρηδων με συμμετοχές σε πολλά τουρνουά και στην Ευρώπη και αργότερα θριαμβευτής του Liberty Cup, αλλά και Championship Semifinalist, Sasha Bennet, με κόουτς τον τεράστιο Bill Robertie (νικητή πέρυσι, και πριν τρία χρόνια, δις παγκόσμιο πρωταθλητή κ.τ.λ., κ.τ.λ., κ.τ.λ., και, βέβαια, συγγραφέα μερικών εκ των διασημότερων βιβλιών-εγχειριδίων του παιχνιδιού). Είχαμε νιώσει το δέος της επικείμενης αναμέτρησης παρακολουθώντας τον προημιτελικό τους.

»Στο 2-2 η Νατάσα τούς δίπλωσε σε ένα στραγγαλιστικό Backgame και, παίρνοντας το Crawford, μας έστειλε στον τελικό, παίζοντας στο ίδιο υψηλό επίπεδο μαζί τους και δεχόμενη πολλά συγχαρητήρια και από τους ευγενέστατους αντιπάλους αλλά και από τους δεκάδες θεατές.

»Ο τελικός όμως ήταν ένα τελείως διαφορετικό ματς, αγχωτικό και επεισοδιακό…

»Ο νεαρότερος giant Matt Cohn-Geier (no. 4 της λίστας) και ο Bill Phipps, που την άλλη μέρα πήρε το Consolation κερδίζοντας στον ημιτελικό τον Μochy, έδειχναν σίγουροι για τη νίκη. Από τις πρώτες ζαριές άρχισαν να γελάνε ασταμάτητα, και, μάλιστα, ο Matt εκκωφαντικά, προφανώς βλέποντας την αντίπαλό τους να μετράει με τα δάχτυλα και να τοποθετεί συχνά λάθος τα πούλια, σαστίζοντας από τις υποδείξεις μου λόγω άγχους .[...] Βρεθήκαμε να χάνουμε 6-1 με δύο απίστευτα διπλά, αλλά το γυρίσαμε σε 6-4 και ήμασταν στην επίθεση για να το πάρουμε διπλό κι εμείς και να κερδίσουμε. Τότε γίνεται ένας συνδυασμός που σχεδόν μας ‘’σκοτώνει’’ ... (όμως) ... το σχεδόν χαμένο παιχνίδι γυρνάει με κινηματογραφικό τρόπο και παίρνουν διάλειμμα στο dmp έχοντας μόνο 40’’.

»Καρμπόν και η εξέλιξη του τελευταίου game, πάμε να το πάρουμε ξεκούραστα, το γυρίζουν, πάνε για μάζεμα, ξαναρχίζουν τα γέλια, μένουν ανοιχτοί, αστοχούμε, ξαναμένουν έχοντας πάρει 3 πούλια και το βρίσκουμε έχοντας εξάπορτο! Ξόδεψα πάνω από ένα λεπτό από τα έξι που μας απέμεναν γελώντας, όπως και οι περισσότεροι από τους θεατές. Μαζεύοντας όμως μένουμε κι εμείς ανοιχτοί έχοντας μαζέψει 8, αλλά αστόχησαν...

»Τουριστικά, τέλος, ήταν ένα αξέχαστο ταξίδι παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες (-22 ˚C) που μας κράτησαν δύο μέρες κλεισμένους στο ξενοδοχείο, που είχε όμως μαγική θέα σε όλο το Μανχάταν και στο Άγαλμα της Ελευθερίας, το οποίο τελικά το εγκλώβισε με τις ζαριές της η θριαμβεύτρια Σαββίδου σε κρύσταλλο και το φέραμε εις διπλούν στην Ελλάδα, πάνω σε μαρμάρινη βάση!»